قرطاس

یا رب

علل و انگیزه قیام حضرت، از چند نظر قابل بررسی است که مهم ترین آن ها عبارت است از:

ج: اتمام حجّت

علّت دیگر قیام ان حضرت، اتمام حجّت بر کسانی بود که نامه نوشتند و از حضرت برای مقابله با امویان یاری خواستند؛ چنان که قسمتی از سخنان حضرت به این امر اشاره دارد
قسمتی از سخنان حضرت در لینک زیر ذکر شده است …

فلسفه سیر سید الشهدا علیه السلام بر طریق عادی

د: رفع موانع پیشرفت اسلام
در تاریخ عاشورا آمده است که حضرت در نبرد نمایانی که پس از اتمام حجّت های بسیار، با ان قوم ظالم و کافر نمود آن قدر از آن جمعیّت را کشت که مردم کشتار امیر المومنان (علیه السلام) در جنگ ها را فراموش کردند. (ذریعه النجاه، ص 135و 136)
روشن است که این کشتار هرگز برای تسلّی خاطر و شفای دل نبوده است، چون با مقام عصمت و ولایت نمی سازد؛ بلکه می توان گفت در مرحله اوّل، عمل به وظیفه عبودیّت و بندگی و در مرحله دوّم برداشتن موانع پیشرفت اسلام بوده است که تحقّق آن با دید مقام عصمت و امامت میسّر است؛ چنان که حضرت نوح (علیه السلام) هنگام نفرین بر قوم خود، به این امر اشاره فرمود:
«وَ قَالَ نُوحٌ رَّبّ‏ِ لَا تَذَرْ عَلىَ الْأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّارًا*إِنَّكَ إِن تَذَرْهُمْ يُضِلُّواْ عِبَادَكَ وَ لَا يَلِدُواْ إِلَّا فَاجِرًا كَفَّارًا» (نوح، آیات 26و27)
و نوح گفت؛ پروردگارا، هیچ یک از کافران را بر روی زمین مگذار، چرا که اگر تو آنان را باقی گذاری، بندگانت را گمراه می کنند و جز پلیدکارِ ناسپاس نزایند.

خاتمه:
در پایان، یک روایت از امام باقر (علیه السلام)
امام باقر (علیه السلام) فرمود:
«لَوْ قَاتَلَ مَعَهُ أَهْلُ الْأَرْضِ لَقُتِلُوا كُلُّهُم‏»(بحار الانوار ج44،ص218، روایت 4)
اگر همراه امام حسین (علیه السلام) تمام اهل زمین هم می جنگیدند، همه آن ها کشته می شدند.
بیان: از مفهوم این روایت استفاده می شود که اراده‌ی حضرت حقّ سبحانه بر آن تعلّق گرفته بود که حضرت سیّد الشهدا (علیه السلام) کشته شده و اسلام و مسلمانان از این کشته شدن، حیات تازه ای بیابند. انگیزه آن حضرت هم در این امر، پیاده شدن اراده‌ی حقّ بوده است.