نتیجهگیری
10 مرداد 1400 توسط ن.ع
نتیجهگیری
با توجه به مباحث مطرح شده روشن میشود که اراده بمعنای اول و اختیار بمعنای اول همواره از نظر مورد مساوی هستند ولی اراده بمعنای دوم و سوم اخص از اختیار بمعنای اول و سوم و چهارم است زیرا در مورد فاعلهای بالعنایه و بالرضا و بالتجلی صدق نمیکند به خلاف اختیار به معانی یادشده که بر همه این موارد صدق میکند و بدین ترتیب روشن میشود که نفی اراده بمعنای دوم و سوم از خدای متعال یا مجردات تام بمعنای نفی اختیار از چنین فاعلهایی نیست.
و نیز روشن میشود که اراده بمعنای تصمیم بر انجام کار را میتوان فعلی اختیاری دانست هر چند از قبیل فعل بالقصد و مسبوق به اراده و تصمیم دیگر نیست و شاید بتوان فاعلیت نفس را نسبت به اراده نوعی فاعلیت بالتجلی بهحساب آورد.
پایان بحث انواع فاعل در فلسفه