یا رب
گویند: از عالمی مسئله ای پرسیدند، گفت: نمی دانم. سؤال کننده گفت: شرم نمی کنی که به جهل و نادانی خود اعتراف می کنی. گفت: چرا شرم کنم از گفتن کلمه ای که فرشتگان به آن سخن گفتند و هنگامی که خداوند درباره «اسماء» از آنها پرسید، گفتند: سُبْحانَکَ لا عِلْمَ لَنا الاّ ما عَلَّمْتَنا؛ خدایا ما چیزی نمی دانیم، جز آنچه تو به ما آموختی.
یا رب
داشت استدلال می آورد و خودش را راضی می کرد که این کار گناه نیست
یک نفر انگار از درونش گفت:
خودتی
یا رب
نمیفهمم
وقتی به نماز می ایستم من,تو را می خوانم…!یا تو,مرا می خوانی…!
فقط کاش که عشقمان دو طرفه باشد
یا رب
امروز نگاه میلیاردها انسان، به مستطیل سبز سائوپائولوی برزیل خیره می شود تا یکی از بزرگترین رویدادهای ورزشی دنیا را به صورت زنده تماشا کنند! رونالدو، مسی، نیمار، برزیل، آلمان، اسپانیا و… ایران! راستی به مرحله دوم صعود می کنیم یا نه؟! چه می شود فینال رؤیایی این جام جهانی، با آن جام طلایی و قشنگش! تمام اروپا و آمریکای شمالی و جنوبی غرق شور و شادی است، اما…
اما اینجا در قلب دنیای اسلام، در سوریه و در عراق، خون بپاست!
غوغایی است! مردمانش یکی یکی دو تا دو تا، نه، ده تا ده تا و صد تا و صد تا، همین طور مثل گوسفند سر بریده می شوند و کشته می شوند و تیغ برّان حرامیان تکفیری و وهابی و القاعده و النصرة و داعش و چه و چه، از خون این بیگناهان ستمدیده و مظلوم، لبریز و سیراب می شود!
تا دیروز می گفتیم این حرامی ها در صدها کیلومتر آن ور تر مشغول سر بریدن مردم بی گناه سوریه اند، حالا رسیده اند بیخ گوشمان و با تمام توان می خواهند دروازه های سامرا و کربلا را ویران کنند و بعدش هم…
این حرامیان جنازه صحابه های بزرگ پیامبر را یکی یکی از دل خاک درآوردند و جسارتها کردند و دزدیدند! وای بر ما اگر پای پلید این درّندگان خونآشام، به کربلا و سامرا برسد!
باور بفرمایید غلو نمی کنم و با ورزش و فوتبال و اینجور مسایل مخالفتی ندارم، اما نمی دانم چرا هر بار که المپیک در راه است، جام قهرمانان اروپا در راه است، دربی ِ رئال مادرید و بارسلونا و تقابل خیره کننده رونالدو (با آن فرزند نامشروعش) و مسی در راه است، و قرار است تمام نگاه ها به یک مستطیل سبز خیره شود و همه فکرها نگران صعود به مرحله دوم و سوم و چه و چه باشد، آنکه بازیگردان و نورپرداز این مستطیل سبز است، قند در دلش آب می شود و از این فرصت ناب، نهایت استفاده را می کند!
و چه زمانی بهتر از جام جهانی 2014 برزیل که ببا این تبلیغات عظیم و گسترده، میلیاردها چشم و فکر را اسیر خود می کند!
درست در همین روزهای آغاز این جام است که به صورت تصادفی، حرامیان داعشی و وهابی های تکفیری، در عراق جانی دوباره می گیرند و به صورت تصادفی به انبار بزرگ مهمات عراق دست پیدا می کنند و به صورت تصادفی صدها تروریست زندانی دیگر را آزاد می کنند و به صورت تصادفی مردمان بیگناه را دو تا دو تا و ده تا ده تا از دم تیغ درو می کنند و مثل آب خوردن می کشند! مبالغه نمی کنم! مثل آب خوردن می کشند! این فیلم را ببینید:
http://webzine.mehrnews.com/FullStor…/?NewsId=12698
آیا همه اینها از روی تصادف است!
آغاز جام جهانی و جان گرفتن این همه تروریست در عراق تصادف است!
باور کنیم آمریکا و یهودی های اسرائیلی و اتحادیه اروپا و وهابی های عربستانی و قطری، مثل میلیاردها انسان دیگر، به آن مستطیل سبز خیره شده اند و هیچ دستی در برنامه ریزی این خیمه شب بازیخونین ندارند و هیچ حمایتی از این حرامیان نمی کنند!
به هوش باشیم!
خطر بیخ گوشمان است!
چشم به هم بزنیم تا چند وقت دیگر می رسند به مرزهای کشورمان!
خواب ها برایمان دیده اند!
به هوش باشیم!
یا رب
نویسنده: حضرت امام خمینی (ره)
ماهر چه داریم و هر چه بر ما میگذرد از حب نفس است و از این انانیت است. «اعدی عدوک نفسک التی بین جنبیک» یک چنین تعبیری است، از همه دشمنها بدتر است، از همه بتها بزرگتر است، مادر بتها است. مادر بتها، بت نفس شماست. از همه بتها بیشتر انسان به این[نفس] عبادت میکند، توجهش به این بیشتر است وتا این بت را نشکند نمیتواند الهی بشود، نمیشود هم بت باشد و هم خدا، این نمیشود هم انانیت باشد و هم الهیت باشد، تا از این بیت، از این بتخانه از این رها نشویم و پشت نکنیم به این بت، و رو نکنیم به خدای تبارک و تعالی و از این خانه خارج نشویم، یک موجودی هستیم به حسب واقع بتپرست و لو به حسب ظاهر خدا پرست باشیم، ما خدا را به لفظ میگوییم و آنکه در دل ما است خود ما است، خدا را هم برای خودمان میخواهیم، اگر خدا هم بخواهیم برای خودمان، لفظا میایستیم و نماز میخوانیم:«ایاک نعبد و ایاک نعستعین» میکوییم ولی واقعا عبادت، عبادت نفس است وقتی که توجه به خود باشد، همه جهات خودم باشد، همه چیز را برای خودم بخواهم، همه این گرفتاریهایی که برای بشر است از این نقطه شروع میشود همه این گرفتاریها از انانیت انسان است، تمام جنگهای عالم از این انانیت انسان پیدا میشود.
منبع: تفسیر سوره حمد ص30
یا رب
نویسنده: حضرت امام خمینی(ره)
قرآن همه چیز است…قرآن الفاظ نیست، از مقوله چیزهای سمعی و بصری نیست، از مقوله اعراض نیست، لیکن متنزلش کردهاند. برای ماها که کور و کر هستیم، تا آنجایی که بشود این کور و کرها هم از آن استفاده بکنند آنهایی که آن استفادها را میکردند، انها وضع تربیتشان یک جور دیگری بود، وضع تلقیشان از قرآن به یک نحو دیگری بود، وضع توجهشان به مبدا قرآن از آن[مبدا] نازل شده است یک وضع دیگری بود…به یک آدمی که کور است شما چطور میتوانید بفهمانید که نور چیست؟! با چه حرفی؟ غیر از آنکه[بگویید] نور یک چیزی است[که فضا را] روشن میکند، چطور آن کسی که نور را دیده میتواند به آن آدمی که نور را ندیده افهام کند؟
منبع: کتاب روح عرفانی روح الله/ محمد رضا رمزی اوحدی/ موسسه توسعه فرهنگ قرآنی، 1378.
یا رب
نویسنده: حضرت امام خمینی(ره)
ما الان در یک چاهی واقع شدهایم، در یک ظلمتی واقع شدهایم که بالاترین ظلمتها است و آن ظلمت انانیت است و اگر چنانچه از این ظلمت جارج نشویم، از این چاه خارج نشویم و از انانیت بیرون نرویم از این توجه به خود و خود خواهی و اینکه دیگران را هیچ و خود را همه چیز بدانیم الهی نخواهیم شد هر چه طرح بشود آن هم تا به نفع خودش است واقعا قبول میکند، اگر به نفع خودش نباشد حق هم باشد قبول نمیکند، یک چیزی برای این باشد فورا باورش میآید اگر به ضدش باشد اصلا به این زودیها باورش نمیآید. اینها همه انانیت است، همه گرفتاریهای شما و همه گرفتاری بشر از همین جاست، نزاع سر خودخواهی است، نزاع سر این است که من به طرف خودم میکشم و شما هم به طرف خودتان، مادامی که اینطور هست، الهیت در کار نیست، همان پرستش نفس است، حالا که میتواند از این خارج بشود؟…اول باید از این بیت خارج شد اول قدم این است که انسان قیام کند، قیام لله، بیدار بشود، خواب انسانی، ما خوابیم همه الان خوابیم وقتی که موت حاصل شد آن وقت تنبه پیدا میشود که چه هیاهو بوده است؟… خدا کند که موفق بشویم برای اینکه از چاه بیرون برویم و تبعیت کنیم از اولیای خدا برای اینکه آنها از این مهلکه نجات پیدا کردهاند و خارج شدهایم.
منبع: کتاب روح عرفانی روح الله/ محمد رضا رمزی اوحدی/ موسسه توسعه فرهنگ قرآنی، 1378.
یا رب
نویسنده: حضرت امام خمینی(ره)
اینهایی که از کتب ادعیه انتقاد میکنند برای این است که نمیدانند، جاهلانند، بیچارهاند که این کتب ادعیه چطور انسان را میسازد، این دعاهایی که از ائمه ما وارد شده است مثل کمیل، مناجات شعبانیه، دعای حضرت سیدالشهداء(ع) و دعای«سمات» اینها چه جور انسان را درست میکنند… این ادعیه انسان را از ظلمت بیرون میبرد، وقتی که از این ظلمت بیرون رفت انسانی میشود که کار میکند اما برای خدا، شمشیر میزند برای خدا، مقاتله میکند برای خدا، قیامش برای خدا است… دور کردند مردم را از ادعیه و کتب دعا! یک وقت آتش میزدند[کتب دعا را!] آن مرد خبیث«کسروی» یک روزی داشت که روز آتش سوزی بود! که کتابهای عرفانی و کتابهای دعا را میگفتند میآوردند و آتتش میزدند! اینها نمیفهمیدند «دعا» یعنی چه؟ تأثیر دعا را نمیدانند که در نفوس انسانها چیست؟… [خواندن] همین دعاها بطور طوطیوار هم که هست در آنها تأثیر کرده و بهترند از که تارک آن[دعاها] هستند. نماز خواندن و لو اینکه یک مرتبه نازلهای را هم داشته باشد از آن نماز نخوان بهتر است… آنکه میگوید ما دعا نمیخوانیم و قرآن را هم نمیخواهد، یعنی قرآن را هم قبول ندارد.[در قرآن میفرماید] «ادعونی استجب لکم» مرا بخوانید، دعا کنید، انشاءالله خداوند ما را از اهل دعا و اهل ذکر و اهل قرآن قرار دهد.
یا رب
نویسنده: حضرت امام خمینی(ره)
از آداب عبودیت این است که جز قدرت حق، قدرتی را نپذیرند و جز ثنای حق و آنکه از اولیاء حق است، ثنای کسی را نگویند. ما بندگان هستیم که هیچ نداریم و هیچ نیستیم و هر چه هست قدرت الهی است… همه چیز را از خدا بدانید ما بنده ضعیفی هستیم که هیچ نیستیم ، هر چه هست او هست و هر چه داریم از او داریم .
[لذا] کسانی که با خدا باشند، توجه به خدا و ایمان به خدا داشته باشند، خداوند انها را از تمام ظلمتها، از تمام تاریکیها خارج میکند و به حقیقت نور میرسند. ایمان به خدا نور است. ایما به خدا باعث میشود که تمام تاریکیها از پیش پای مومنین برداشته بشود، ایمان خدا باعث میشود که مومنین در نور خدا غرق شوند. ظلمتهای استبداد، ظلمتهای اختناق، ظلمتهای وابستگی به غیر، ظلمتهای ظلم، مومنین از این ظلمتها نجات پیدا میکنند. کسانی که به خدا توجه دارند و مقصد آنها مقصد الهی است، از تمام انواع ظلمات، ظلمات مادی، ظلمات معنوی نجات پیدا میکنند و در دریای نور غرق میشوند.
یا رب
نویسنده: حضرت امام خمینی(ره)
قیام لله، مقدمه سیر الی الله است. اول مرتبه قیام است. «قل انّما اعظکم بواحدة ان تقوموا لله» اصحاب سیر هم این را منزل اوّل دانستهاند شاید هم مقدّمه باشد و منزل نباشد، … یک موعظه به وسیله موجودی که خودش او را انتخاب کرده است. میفرماید که به آنها بگویید: «انّما اعظکم بواحدة» فقط یک موعظه، اینکه قیام کنید برای خدا، همه چیز و همه مسایل از اینجا شروع میشود که «قیام للّه» باشد. انسان نهضت کند برای خدا، بایستد برای خدا و از خواب بیدار بشود، کانّه میفرماید که به این خوابها و به این بیهوشها بگو که: من به شما یک موعظه دارم و آن این است که: برای خدا از جا برخیزید، قیام کنید، برای خدا راه بیفتید و ما همین یک موعظه را هم تا حالا گوش نکردهایم و برای او راه نیفتادهایم، راهمان برای خودمان است.
منبع: کتاب روح عرفانی روح الله/ محمد رضا رمزی اوحدی/ موسسه توسعه فرهنگ قرآنی، 1378.