قرطاس

مآخذ نامگذاری سوَر قرآن

10 فروردین 1394 توسط ن.ع

بسم الله الرحمن الرحیم

مأخذ نامگذاری سُوَر قرآن

1- سوره حمد به معنی ستایش: مأخذ نامگذاری با حساب کردن بِسمِ الله آیه دوم سوره است.

2- سوره بقره به معنی گاو، گاو مخصوصی که دستور ذبح آن از طرف خداوند به قوم بنی اسرائیل داده شد، مأخذ نامگذاری آیه 67 سوره بقره است.

3- سوره آل عمران به معنی عمران پدر حضرت مریم است، مأخذ نامگذاری آیه 33 سوره است.

4- سوره نساء به معنی زنان (این سوره مشتمل بر احکام و حقوق زنان می باشد)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

5- سوره مائده به معنی سفره ی آراسته از غذا (راجع به تقاضای حواریون عیسی است که از او خواستند سفره آراسته از غذا برای آنان نازل کند)، مأخذ نامگذاری آیه 112 سوره است.

6- سوره اَنعام به معنی چهار پایان (در این سوره حکم حلیت و حرمت آن بیان شده است)، مأخذ نامگذاری آیه 136 سوره است.

7- سوره اعراف به معنی (محلی است میان بهشت و جهنم)، مأخذ نامگذاری آیه 45 سوره است.

8- سوره اَنفال به معنی بهره ها، غنائم چنگ، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

9- سوره توبه به معنی بازگشتن از گناه و کار بد (در این سوره شرح توبه متخلّفین از جنگ تبوک آمده است)، مأخذ نامگذاری آیه 105 سوره است.

10- سوره یونس نام یکی از پیامبران الهی، مأخذ نامگذاری آیه 98 سوره است.

 

11- سوره هود نام یکی از پیامبران الهی، مأخذ نامگذاری آیه 53 سوره است.

12- سوره یوسف نام یکی از پیامبران الهی، مأخذ نامگذاری آیه 4 سوره است.

13- سوره رعد صدای ابر و غرّش آن، مأخذ نامگذاری آیه 13 سوره است.

14- سوره ابراهیم نام یکی از پیامبران الهی، مأخذ نامگذاری آیه 35 سوره است.

15- سوره حِجر به نام شهری در شبه جزیره عربستان که قوم ثمود در آنجا ساکن بودند، مأخذ نامگذاری آیه 80 سوره است.

16- سوره نحل به معنی زنبور عسل، مأخذ نامگذاری آیه 68 سوره است.

17- سوره اسراء به معنی سیر در شب (منظور معراج حضرت محمّد (ص) از مسجد اقصی و مابعد آن است)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

18- سوره کهف به معنی غاری که در کوه بوجود آمده باشد (در این سوره از اصحاب کهف سخن رفته است)، مأخذ نامگذاری آیه 9 سوره است.

19- سوره مریم مادر حضرت عیسی (ع)، مأخذ نامگذاری آیه 27 سوره است.

20- سوره طه یکی از نام های حضرت محمّد صلّی الله علیه و آله و یا رمزی میان خدا و پیامبرش (از حروف مقطعه است)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.



21- سوره انبیاء به معنی پیامبران (در این سوره داستان زندگی بسیاری از پیامبران آمده است)، مأخذ نامگذاری زندگی انبیاء است که در این سوره آمده است.

22- سوره حج یکی از عبادات مهم اسلام است، مأخذ نامگذاری آیه 27 سوره است.

23- سوره مؤمنون به معنی ایمان آورندگان (در این سوره اوصاف ایشان را ذکر کرده است)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

24- سوره نور به معنای روشنایی، مأخذ نامگذاری آیه 35 سوره است.

25- سوره فرقان به معنی جدا کننده حق و باطل (یکی از نامهای قرآن است)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

26- سوره شعراء به معنی کسانی که شعر می سرایند (در این سوره از شعرا سخن رفته است)، مأخذ نامگذاری آیه 224 سوره است.

27- سوره نمل به معنی مورچه ( واقعه برخورد لشکر سلیمان با مورچگان در این سوره است)، مأخذ نامگذاری آیه 18 سوره است.

28- سوره قِصص به معنی حکایتها ( در این سوره داستان حضرت موسی آمده است)، مأخذ نامگذاری آیه 25 سوره است.

29- سوره عنکبوت نام حشره ای، مأخذ نامگذاری آیه 41 سوره است.

30- سوره روم منظور دولت امپراتوری روم است، مأخذ نامگذاری آیه دوم سوره است.



31- سوره لقمان به نام لقمان حکیم است، مأخذ نامگذاری آیه 12 سوره است.

32- سوره سجده به معنی عمل پیشانی بر زمین نهادن برای عبادت خداوند، مأخذ نامگذاری آیه 15 سوره است.

33- سوره احزاب به معنی فرقه ها، طایفه ها، لشکرها (منظور لشکرهای کفار مکه و سایر قبایل عرب است که برای جنگ با مسلمین به مدینه آمدند)، مأخذ نامگذاری آیه 20 سوره است.

34- سوره سبأ نام قومی است، مأخذ نامگذاری آیه 15 سوره است.

35- سوره فاطر به معنی پدید آورنده، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

36- سوره یس یکی از حروف مقطعه قرآن است، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

37- سوره صافات به معنی صف کشندگان، فرشتگان صف کشیده، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

38- سوره ص یکی از حروف مقطعه، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

39- سوره زمر به معنی گوهها (گروه گروه از دوزخیان و فرشتگان)، مأخذ نامگذاری آیه 71 سوره است.

40- سوره غافر (مؤمن) به معنی آمرزنده (در این سوره از مؤمن آل فرعون سخن رفته است)، مأخذ نامگذاری آیه 3 سوره است.

41- سوره فصّلت به معنی تفصیل داده شده (در آیات قرآن حق و باطل موشکافی شده است) و در این سوره سجده واجب وجود دارد ، مأخذ نامگذاری آیه 3 سوره است.

42- سوره شوریٰ به معنی مشاوره، مشورت کردن، مأخذ نامگذاری آیه 38 سوره است.

43- سوره زخرف به معنی زینت ها، طلا (در این سوره از نقره و طلا سخن رفته است)، مأخذ نامگذاری آیه 35 سوره است.

44- سوره دُخان به معنی دود، مأخذ نامگذاری آیه 10 سوره است.

45- سوره جاثية به معنی به زانو در آمده (در روز قیامت مردم به زانو در می آیند)، مأخذ نامگذاری آیه 27 سوره است.

46- سوره احقاف به معنی سرزمین قوم هود می باشد که گرفتار عذاب الهی شدند، مأخذ نامگذاری آیه 21 سوره است.

47- سوره محمّد نام پیامبر عظیم الشّأن اسلام، مأخذ نامگذاری آیه 2 سوره است.

48- سوره فتح به معنی گشودن، پیروزی (منظور پیروزی پیامبر در انعقاد قرارداد صلح حدیبیه است که راه را برای پیروزیهای بعدی هموار کرد)، مأخذ نامگذاری آیه 1ول سوره است.

49- سوره حجرات به معنی حجره ها، خیمه ها (حجره های منزل پیامبر)، مأخذ نامگذاری آیه 4 سوره است.

50- سوره ق از حروف مقطعه قرآن است، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.



51- سوره ذاریات به معنی پراکنده کنندگان مانند بادها، ابرها، ملائکه، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

52- سوره طور نام کوهی است، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

53- سوره نجم به معنی ستاره، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

54- سوره قمر به معنی ماه (در این سوره موضوع شقُّ القمر بیان شده است)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

55- سوره الرّحمن از صفات خداوند-بسیار بخشنده، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

56- سوره واقعه یکی از نامهای قیامت است به معنی واقع شونده، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

57- سوره حدید به معنی آهن، مأخذ نامگذاری آیه 25 سوره است.

58- سوره مجادلة به معنی گفتگو کردن (در این سوره موضوع گفتگوی زنی با پیامبر در مورد شوهرش بیان شده است)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

59- سوره حشر به معنی جمع کردن، راندن (راندن یهودیان بنی النضیر از حوالی مدینه در این سوره آمده است) ، مأخذ نامگذاری آیه 2 سوره است.

60- سوره ممتحنة به معنی کسی که مورد آزمایش واقع شده، آزمایش شده (موضوع زنانی که مسلمان شده بودند و شوهران کافر خود را در مکه رها کرده و در مدینه به پیامبر اسلام (ص) پناهنده می شدند در این سوره آمده است)، مأخذ نامگذاری آیه 10 سوره است.

61- سوره صف به معنی ردیف ایستاده، صف به صف ایستادن، مأخذ نامگذاری آیه 4 سوره است.

62- سوره جمعة نماز جمعه در این سوره بیان شده است، مأخذ نامگذاری آیه 9 سوره است.

63- سوره منافقون جمع منافق، آدم دورو ( در این سوره از منافقان و توطئه آنان علیه مسلمانان سخن گفته است)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

64- سوره تغابن به معنی پشیمانی، مغبون کردن، یکی از نامهای قیامت است، مأخذ نامگذاری آیه 9 سوره است.

65- سوره طلاق در این سوره قسمتی از احکام طلاق و سفارش درباره زنان آمده است، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

66- سوره تحریم به معنی حرام کردن (و منظور از آن خطاب خداوند به پیامبر است که چرا چیزی را که خداوند بر تو حلال ساخته بر خود حرام می کنی)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

67- سوره مُلک به معنی پادشاهی، پادشاهی و اقتدار خداوند است زیرا تصرف در کارها تنها به دست قدرت اوست، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

68- سوره قلم به معنی قلم، ابزار نوشتن، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

69- سوره حاقّة به معنی حقّانیت وقایع و به حق رسی، از نامهای قیامت است (زیرا جمیع حوادث قیامت وقوعش واجب و حق است)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

70- سوره معارج به معنی نردبان ها و جاهای بالا رفتن است، مأخذ نامگذاری آیه 3 سوره است.

71- سوره نوح نام یکی از پیامبران الهی است، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

72- سوره جن به معنی موجودات ناپیدا (در این سوره موضوع ایمان آوردن عده ای از اَجِنّه به پیامبر مطرح شده است)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

73- سوره مزّمّل به معنی گلیم بر خود پیچیده (منظور پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله است)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

74- سوره مدّثّر به معنی رداء یا گلیم بر خود پیچیده (منظور پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله است)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

75- سوره قيامة به معنی رستاخیز، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

76- سوره دهر(انسان) به معنی روزگار، زمانه، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

77- سوره مرسلات به معنی فرستاده شدگان (منظور ملائکه یا بادها است)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

78- سوره نبأ به معنی خبر (منظور خبر روز قیامت است)، مأخذ نامگذاری آیه 2 سوره است.

79- سوره نازعات به معنی فرشتگانی که مأمور گرفتن جانها هستند، کشندگان،مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

80- سوره عبس به معنی روی ترش نمودن (منظور شخص نابینایی است که حضور پیامبر آمد و شخصی روی در هم کشید که در این سوره آمده است)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.



81- سوره تکویر به معنی درهم پیچیدن (منظور این است که خداوند روشنایی را از خورشید می گیرد و این پیش در آمد قیامت است)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

82- سوره انفطار به معنی شکافته شدن (منظور شکافته شدن و از هم گسستن آسمان است که پیش درآمد قیامت است)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

83- سوره مطفّفین به معنی کم فروشان (در این سوره از کم فروشی نکوهش شده است)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

84- سوره انشقاق به معنی شکافته شدن (از هم گسستن آسمانها و جاذبه های آن است که خبر از قیامت می دهد)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

85- سوره بروج به معنی برج ها، یا ستاره های بزرگ، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

86- سوره طارق به معنی ظاهر شونده، ستاره درخشان، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

87- سوره اعلیٰ به معنی برتر (یعنی پروردگار برتر است از هر چه تصور شود)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

88- سوره غاشية به معنی فروگیرنده، بیهوش کننده، همه گیر (یکی از نامهای قیامت است)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

89- سوره فجر به معنی شکافته شدن، بامداد، صبح، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

90- سوره بلد به معنی شهر، منظور شهر مکه است، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

91- سوره شمس به معنی آفتاب، خورشید، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

92- سوره اللَّیل به معنی شب، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

93- سوره الضُّحیٰ به معنی صبحگاه، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

94- سوره انشراح به معنی گشاده شدن (منظور این است که خداوند سینه و دل پیامبر را گشاده نمود و وسعت بخشید)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

95- سوره تین به معنی انجیر، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

96- سوره علق به معنی خون بسته، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

97- سوره قدر به معنی اندازه، شب قدر، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

98- سوره بيّنة به معنی دلیل آشکار، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

99- سوره زلزال به معنی لرزش زمین، تکان دادن که از علامت های قیامت نیز می باشد، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

100- سوره عادیات به معنی اسب های دونده، ممکن است اشاره به رفتن حضرت علی علیه السلام به غزوه ذات السلاسل باشد، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

101- سوره قارعة به معنی کوبنده، یکی از نامهای قیامت است، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

102- سوره تکاثر به معنی مباهات و فخر نمودن به مال بسیار و قوم بسیار (کفار قریش برای فخر فروشی به کثرت خویش قبرهای قبیله خود را نیز می شمردند و به حساب می آوردند)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

103- سوره عصر به معنی زمانه، نماز عصر، عصر و زمان رسول اکرم صلّی الله علیه و آله یا امام عصر(عج)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

104- سوره هُمزة به معنی غمّاز و عیب جو، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

105- سوره فیل به معنی فیل (منظور سپاه ابرهه است که برای خراب کردن خانه خدا از یمن به طرف مکه حرکت کرد و نابود شد)، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

106- سوره قُریش نام قبیله ای که حضرت محمّد صلّی الله علیه و آله از آن قبیله بود، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

107- سوره ماعون به معنی زکات، مأخذ نامگذاری آیه آخر سوره است.

108- سوره کوثر به معنی خیر کثیر، حوضی در بهشت یا فاطمه زهرا سلام الله علیها، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

109- سوره کافرون مراد از کافران در اینجا کافران قریش است که پیشنهادی به پیامبر صلّی الله علیه و آله دادند و پذیرفته نشد، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

110- سوره نصر به معنی یاری کردن، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

111- سوره مسد(لهب) ابولهب که از دشمنان پیامبر (ص) در مکه بود، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

112- سوره اخلاص به معنی پاک و خاص کردن (منظور پاک و خاص کردن معتقدات از هر گونه شرک)، مأخذ نامگذاری اسم آن از معنای سوره گرفته شده است.

113- سوره فلق به معنی شکافتن، سپیده دم، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.

114- سوره ناس به معنی مردم، مأخذ نامگذاری آیه اول سوره است.



خواص انگشتر عقیق

10 فروردین 1394 توسط ن.ع

 

یا رب

خواص سنگ عقیق



امام صادق {ع} :عقیق در دست کنید که مبارک است و هر که انگشتر عقیق داشته باشد امید است که عاقبتش مقرون به نیکی باشد.



عقیق قدرت منطق، تفکر و تمرکز را بالا می‌برد و در دوران حاملگی باعث آرامش و تعادل بین مادر و فرزند می شود و عقیق سرخ را سنگ عزت نفس می نامند.
گشایشامور ومشکلات . باز شدن ابواب رزق وروزی .عزت ومقام رفیع یافتن .حفاظت ازشر بلایا ودشمنان .حفاظت اموال .حفاظت در مقابل بد گویان زبان بند .بختگشای بسیار موثر.
جلب محبت واحترام ومجذوب نمودن افراد .

تشخیص عقیق اصل با نوع بدل
عقیق روی شیشه خط می اندازد.
با آتش نمی توان آن را سوزاند.
عقیق در مقابل نور اشکالی همچون حباب یا کندوی زنبور از خود نشان می دهد.
شی نوک تیز روی عقیق اثری ندارد و ردی نمی اندازد.

عقیق در گفتار امامان
امام صادق{ع}: هر که انگشتری از عقیق بدست کند پریشان نشود و مادام که با خود دارد اندوهی به او نمی‌رسد.
از امام باقر {ع} آمده است عقیق سرخ زرد و سفید هر سه کوه هایی هستند در بهشت و هر که انگشتری از عقیق بدست کند به جز خیر و خوبی و وسعت رزق نمی‌بیند.
در فضیلت انگشتر عقیق امام رضا (ع) فرمودند:عقیقفقر و تنگدستی و درویشی را برطرف می کند و در حدیث دیگری امام می فرمایدهر که قرعه به انگشتر عقیق بزند بهره او تمامتر بیرون می آید.
امام صادق (ع) فرمودند که انگشتر عقیق در دست کنید که مبارک است و هر که انگشتر عقیقداشته باشد امید است که عاقبتش خیر باشد.
حضرت محمد (ص) فرمودند : هر کهانگشتر عقیق در دست داشته باشد حاجتش براورده می شود و در حدیث نبوی دیگرمنقول است شخصی نزد رسول اکرم ( ص) آمد و شکایت کرد که دزد در راه به منرسید و اموال مرا برد حضرت فرمودند که : چرا انگشتر عقیق در دست نداشتی کهآن از هر بدی نگاه می دارد آدمی را.

آنچه از سایر احادیث می‌توان به اختصار گفت آن است که عقیق اندوه را به شادی و امید مبدل می‌کند.

 

تلاوت این سوره هنگام خواب را فراموش نکنیم

10 فروردین 1394 توسط ن.ع

یا رب

سوره کافرون از سوره‌های كوچك قرآن است. از سُور آخر قرآن، سوره‌های مكی است و تقریباً اختلافی در آن نیست كه در مكه نازل شده است و آن خیلی در فهم فضای سوره به ما كمك می‌كند. یعنی در دوره‌ای كه هنوز حضرت به حسب ظاهر به دوره حكومت و قدرت در مدینه نرسیده بودند و در مكه در محاصره‌ی قدرت قریش بودند.

گرچه همه می دانند که شأن نزول سوره، مقید معنای سوره نیست. اینطور نیست كه فقط سوره را به خاطر آن حادثه‌ای كه در كنار آن حادثه نازل شده است، تفسیر كرد. ولی بالاخره آن حادثه ممكن است در فهم آن سوره كمی به ما كمك كند.

در تاریخ هست كه حضرت وقتی دعوتشان جدی شد، قریش ابتدا استهزاء‌ می‌كردند. بعد با حضرت پای معامله آمدند، اول به حضرت پیغام دادند، كه شما دست از كارت بردار بگذار ادامه‌ی امور جامعه دست ما باشد، با همین روال پیش برود، هرچه بخواهی به تو از امور دنیا می‌دهیم. مال بخواهی، ثروت بخواهی، همسر بخواهی، زیباترین همسران، بیشترین امكانات، حتی ریاست بخواهی، به یك نسبتی می‌دهیم.

حضرت به عمویشان ابوطالب كه واسطه بود فرمودند: اگر خورشید را كف دست راستم، ماه را كف دست چپم بگذارید من از این دعوت دست برنمی‌دارم. مسأله‌ی انگیزه‌های دنیایی نیست كه سر این انگیزه‌ها با هم معامله كنیم.

قریش دیدند ظاهراً این شدنی نیست. مسیر دیگری را طی كردند كه دیگر معامله‌ی بر سر مادی نبود. به حضرت پیشنهاد دادند، كه شما بیایید و برای مدتی مثلاً، ماهی یا سالی، ما خدای شما را می‌پرستیم، سالی هم خود شما بیا با ما بت پرستی كن. اگر شما درست بگویی، ما رسیدیم به آن خیری كه شما می‌گویی. اگر ما هم درست بگوییم، شما در خیر ما شریك هستی. حضرت فرمودند: این شدنی نیست. به هیچ وجه!

باز هم كوتاه آمدند. گفتند: این هم لازم نیست. شما بیایید بت‌های ما را یكبار لمس كنید، ما هم می‌آییم خشوع می‌كنیم. آداب و مراسمی داریم، نمی‌خواهد شما بپرستید. همین قدر بیایید با ما یك همراهی بكنید. حضرت باز هم نپذیرفتند.

این سوره‌ی مباركه نازل شد كه كاملاً صف بندی را روشن می‌كند.

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ‏، قُلْ یَأَایهُّا الْكَفِرُونَ» (كافرون/1) پیداست لحن، بسیار لحن قاطعی است. پیغمبر ما به كافرین بگو

«ایها الكافرون» با همین خطاب: ای کافران!

«لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ، وَ لَا أَنتُمْ عَبِدُونَ مَا أَعْبُدُ» (كافرون/ 2و3) نه من عبادت می‌كنم آنچه را كه شما می‌پرستید، و نه شما پرستنده‌ی آن هستید كه من می‌پرستم. به هیچ وجه اهلیت خدا پرستی ندارید. من هم به هیچ وجه بت پرستی نمی‌كنم. بعد لحن كمی تغییر می‌كند.
«وَ لَا أَنَا عَابِدٌ مَّا عَبَدتمُ‏» (كافرون/4) من كسی نیستم كه بت‌های شما را بپرستم. باز هم «وَ لَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ» (كافرون/5) شما هم خدای مرا نخواهید پرستید. بنابراین «لَكمُ‏ دِینُكُمْ وَ لىِ‏ دِینِ» (كافرون/6) هم شما دین دارید، هم من. اینطور نیست كه ما دین داریم و شما منكر دین هستید. دین ما دین خاص ما است، دین شما هم دین شماست.

این«لَكمُ‏ دِینُكُمْ وَ لىِ‏ دِینِ» به معنای پذیرش دین آنها نیست. كه بعضی بخواهند بگویند: قرآن ما گفته: هركسی دین خودش را داشته باشد، این نیست. لحن قرآن صف بندی است و اینكه حضرت به هیچ وجه حاضر نیستند، سر توحید معامله كنند. توحید معامله كردنی نیست. حتی برای بسط و گسترش توحید هم نمی‌شود معامله كرد، كه بگوییم: برای اینكه دین خدا گسترش پیدا كند یك خرده كوتاه بیاییم از معارف دین، تا دین گسترش پیدا كند. توحید را قید بزنیم، شرك را بپذیریم تا دین گسترش پیدا كند. این هم شدنی نیست.

فضیلت سوره کافرون
روایاتی در فضیلت این سوره هست، كه با محتوای سوره هم مربوط است. یكی دو مورد از روایات را خدمت شما تقدیم می‌كنیم.

یك روایت این است كه حضرت فرمودند كه: اگر كسی این سوره را بخواند و سوره‌ی «قل هو الله احد» را، وقتی كه در بستر قرار می‌گیرد، می‌خواهد بیارمد، این دو سوره را بخواند، با این عهد‌ها، شبش به خواب برود، «كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ بَرَاءَةً مِنَ الشِّرْكِ» (كافی/ج2/ص626) خدای متعال برای او می‌نویسد، بر او تثبیت می‌شود كه او برائت از شرك جسته و دیگر شرك دامن او را نمی‌گیرد.

هم سوره‌ی توحید، هم سوره‌ی كافرون به یك معنا برائت از شرك است. اگر این دو خوانده شود، انسان به مقام برائت از شرك می‌رسد. خدای متعال این را برایش تثبیت می‌كند، دیگر شرك نمی‌تواند در او نفوذ كند.
یک چهارم قرآن است!
روایت دیگر هم كه باز در فضیلت این سوره است. حضرت فرمودند: این سوره یك چهارم قرآن است. ربع القرآن است. كما اینكه سوره‌ی توحید، ثلث القرآن است. اگر كسی سه مرتبه بخواند، به منزله‌ی یك ختم قرآن است. یعنی یك ربع قرآن از آن تعبیر شده است.

ثبت در دیوان اهل سعادت
باز یك روایت از مرحوم كلینی در كتاب كافی است، مرحوم صدوق هم در ثواب الاعمال این روایت را نقل كردند كه امام صادق(علیه السلام) فرمودند: اگر كسی سوره‌ی «قل یا ایها الكافرون» و «قل هو الله احد» را در یكی از نماز واجبش بخواند، خدای متعال خودش را و پدر و مادرش را و نسلش را می‌آمرزد. و بقیه‌ی ثواب‌ها! «وَ إِنْ كَانَ شَقِیّاً مُحِیَ مِنْ دِیوَانِ الْأَشْقِیَاء» (وسایل‌الشیعه/ج6/ص82) اگر در باطن شقی باشد، خدای متعال او را از دیوان اشقیا محو می‌كند و در دیوان اهل سعادت نامش ثبت می‌شود كه این خیلی نكته‌ی مهمی است. چون ممكن است انسان واقعاً یكطوری در عوالم گذشته راه رفته باشد که موجب گرفتاری او شود .

اگر می‌خواهد از گرفتاری‌هایی كه در عالم گذشته برای خودش درست كرده، راهی برای نجات پیدا كند، توسل به این سوره است. «وَ أُثْبِتَ فِی دِیوَانِ السُّعَدَاءِ وَ أَحْیَاهُ اللَّهُ سَعِیداً وَ أَمَاتَهُ شَهِیداً وَ بَعَثَهُ شَهِیداً» (وسایل الشیعه/ج6/ص82)
آیا این فضیلت‌هایی كه برای تلاوت سوره‌ها ذكر می‌شود، به حقیقت آن سوره برمی‌گردد؟
بله، به مقام سوره برمی‌گردد. همان طور که می دانیم و بسیار هم بزرگان دین گفته اند ، قرآن صرفاً الفاظ نیست. یك حقیقتی است، ذكری است، نور است، از عالم بالا نازل شده، هدایت است، شفیع است. اگر كسی به این سوره متوسل شود، تا این مقام می‌تواند برود. می‌تواند حتی دست در عالم قبل خودش ببرد. از دیوان اشقیا محو می‌شود. این كار سوره است. مقام سوره است. ظرفیت سوره است.

البته یك موقع انسان وقتی سوره می‌خواند، نازله‌ی قرآن در او می‌آید. فرمود: وقتی جوان قرآن می‌خواند، قرآن با گوشت و پوستش مخلوط می‌شود. نورانی به نور قرآن می‌شود. یك موقع می‌بینید در یك مقامی قرار می‌گیرد كه مراتب بالاتر قرآن در او تجلی می‌كند. متصل به مقامات باطنی‌تر قرآن می‌شود. مقام بالاتری پیدا می‌كند، فتوحات بیشتری، آثار بیشتری، بركات بیشتری برایش حاصل می‌شود.

این شأن سوره است. این سوره می‌تواند انسان را به مغفرت، نه خودش، گذشته و آینده‌‌اش را، نسلش را، پدر و مادرش را، به مغفرت الهی برساند.

این سوره در مقامی است كه با تمسك به این سوره در نماز، می‌شود از دیوان اشقیا محو شد. می‌شود در دنیا سعید زیست. شهید از دنیا رفت و شهید مبعوث شد. این از بركات این سوره است. در ثواب الاعمال این از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است.

مداحی های محرم